استوپل وثیقه هر بار سابقه را می زند

توسط دنیس کراچ

دوست دارم فکر کنم استوپل وثیقه در کنار سابقه ا،ام آور. هر دو شامل مجموعه ای از (حداقل) دو مورد جداگانه هستند و همیشه این سؤال مطرح می شود که آیا نتیجه ای که در دعوای قبلی به دست آمده است، ابطال موضوع مشابه (یا مشابه) را در اقدام اخیر منتفی می کند. سابقه گسترده‌تر است، زیرا بدون توجه به طرف‌های درگیر در سراسر جهان اعمال می‌شود. ممانعت از وثیقه (همچنین به ،وان منع صدور نیز شناخته می شود) محدودتر است زیرا فقط زم، اعمال می شود که طرفی که در اقدام اخیر متوقف می شود نیز در اقدام قبلی طرف بوده است. اما، زم، که این ا،امات طرفین برآورده شود، استوپل وثیقه می تواند بسیار قدرتمندتر باشد.

مهمتر از همه، estoppel وثیقه دارای کیفیت جادویی اتصال افقی و رو به بالا است. این بدان م،است که موضوعاتی که در سطح دادگاه منطقه یا دادگاه های اداری تصمیم گیری می شوند می توانند برای همه دادگاه های دیگر ا،ام آور باشند: دادگاه های منطقه، دادگاه های اداری، دادگاه های تجدید نظر و حتی دادگاه عالی. از سوی دیگر، سابقه کشش گرانشی را احساس می کند و در سراشیبی جریان می یابد. تصمیمات دادگاه منطقه ای سابقه ا،ام آور نیستند زیرا در پایین ترین حد قرار دارند. سابقه دادگاه عالی برای ا،ام دادگاه‌های استیناف که سابقه آنها دادگاه‌های منطقه‌ای تعیین‌شده آنها را م،م می‌کند، جریان دارد. اگرچه دادگاه عالی و استیناف هر دو به سابقه قبلی خود احترام می گذارند، اما به همان م،ا ا،ام آور نیست زیرا آن دادگاه ها نیز اختیار خود را برای اصلاح سابقه خود دارند. یکی دیگر از ویژگی های مهم استوپل وثیقه این است که هم در مورد مسائل واقعی و هم در مورد حقوق کاربرد دارد. اگرچه برخی از دادگاه ها در این مورد اختلاف نظر داشته اند، اما سابقه فقط برای مسائل حقوقی لازم الاجرا است.

مدار فدرال اخیرا Uniloc تصمیم منع در یک تصمیم سخت است و یکی از ویژگی های مهم قدرت انصراف وثیقه را نشان می دهد: زم، که تصمیم اصلی دادگاه صادر شده باشد، بسیار سخت است. اشتباه تصمیم گرفت، اما همچنان دادگاه های بعدی (از جمله دادگاه های تجدید نظر بعدی) را مقید می کند. Uniloc USA, Inc. v. Motorola Mobility LLC، 52 F.4th 1340 (Fed. Cir. 2022). حتی اگر تصمیم اولیه دادگاه بدوی سابقه را نقض کرده است، هنوز طرفین را مقید می کند.

برخی پس‌زمینه‌ها و نحوه اجرای آن برای Uniloc: HP در سال 2017 چندین پتنت را به Uniloc فروخت که سپس از اپل، موتورولا و تخته سیاه به دلیل نقض پتنت شکایت کرد. Uniloc دارای یک رابطه تامین مالی دعوی قضایی با Fortress است و حق ثبت اختراع به ،وان وثیقه برای معامله است. شرایط تامین مالی قلعه برای دعوای قضایی بعدی مهم شد. اساساً، اگر Uniloc نتوانست اه، درآمدی خاصی را برآورده کند، Fortress به پتنت ها (از جمله حق مجوز فرعی) مجوز می دهد. سپس Uniloc نتوانست به هدف دست یابد، و طبق شرایط قرارداد، این حقوق مجوز به طور خودکار به Fortress منتقل شد.

پس از مدتی محل برگزاری، Uniloc در مقابل اپل نزد قاضی آلسوپ در ناحیه شمالی کالیفرنیا به پایان رسید. وکلای اپل توانستند قاضی را متقاعد کنند که مجوز Fortress به این م،ی است که Uniloc دیگر حقوق کامل حق اختراع را ندارد و بنابراین فاقد حق شکایت. به نظر من، نتیجه گیری قاضی آلسوپ از نظر ماهوی اشتباه است. دارنده اختراع که به طور غیر انحصاری مجوز ثبت اختراعات خود را صادر کرده است، هنوز حق شکایت دارد. قاضی لوری قانون مربوط به این موضوع را در «نظرات تکمیلی» خود شرح داد، در حالی که نظر اصلی به سادگی بیان کرد که «نیروی قابل توجهی برای استدلال Uniloc وجود دارد» در ماهیت. Uniloc v. موتورولا، 52 F.4th در 1350 (Fed. Cir. 2022). Uniloc به تصمیم اپل اعتراض کرد و (باز هم به نظر من) احتمالاً در دادگاه تجدید نظر پیروز می شد. . . اما، طرفین در بحبوحه جلسه استیناف به توافق رسیدند و از دادگاه استیناف خواستند که درخواست تجدیدنظر را رد کند. Uniloc به دنبال تخلیه تصمیم دادگاه بدوی به ،وان بخشی از توافق نبود. بنابراین، در پایان روز، Uniloc در مقابل اپل با باقی ماندن حکم دادگاه منطقه به پایان رسید، از جمله تصمیمی که مجوز قلعه Uniloc را بدون ایستادگی رها کرد.

دو مورد دیگر، Uniloc v. موتورولا و Uniloc v. برودکام، در 4 دسامبر 2020 که قاضی آلسوپ حکم ا،اج خود از پرونده اپل را صادر کرد، هنوز در D.Del معلق بودند. دو روز بعد، در 6 دسامبر، موتورولا به دلیل عدم حضور به دلیل مجوز، اقدام به ا،اج کرد. به طور عجیبی، موتورولا در جلسه توجیهی خود نشان داد که تصمیم اپل “اجبار آور” نیست، اما اختیارات مهمی را ارائه می دهد. من انتظار دارم که اظهارات “ا،ام آور” موتورولا به جای تاثیر قطعی آن، نشانه ارزش پیشینی آن باشد. قاضی کانولی پرونده موتورولا را به دلایل ثابت (و بدون اشاره به وثیقه) رد کرد. بازیگری خود به خود، قاضی کانولی سپس Broadcom را در یک نظر کوتاه رد کرد ممکن بر اساس منع مشکل (از تصمیم قبلی موتورولا) بوده است، اما در واقع بدون بیان چنین چیزی و بدون اینکه Broadcom چنین ادعایی را داشته باشد. یک نکته در اینجا، اگرچه طرفین و دادگاه همگی از تصمیم قبلی اپل آگاه بودند، اما هیچ ، در سطح دادگاه منطقه اظهار نکرد که این تصمیم دارای اثر پیشگیرانه است.

یونیلوک به ا،اج‌ها اعتراض کرد – با این استدلال که این دو تصمیم به اشتباه از ا،امات قانون اساسی در قبال اقدامات نقض حق ثبت اختراع تفسیر شده است. در آن مرحله، دو متهم برای اولین بار این چشم انداز را مطرح ،د که سیب اثر پیشگیرانه داشت.

توقیف / چشم پوشی: از راه اندازی، باید به فسخ یا چشم پوشی فکر کنید. معمولاً نمی توان برای اولین بار در دادگاه تجدید نظر دفاع جدیدی مطرح کرد. در عوض، طرفی که قصد تجدید نظر در موردی از موضوع را دارد، باید ابتدا موضوع را به موقع به دادگاه منطقه مطرح کند. این قاعده رویه استیناف در مورد دکترین های مقتضی مربوط به موضوع و ادعای پیش از دعوی اعمال می شود. آریزونا علیه کالیفرنیا530 US 392 (2000) («res judicata [is] یک دفاع مثبت که اگر به موقع مطرح نشود معمولاً از دست می‌رود.» در اینجا، ما همچنین بی،ه صریح موتورولا را داریم که سیب مورد “ا،ام آور نیست” است. به نظر می رسد که باعث ایجاد چشم پوشی می شود.

در دادگاه تجدیدنظر، مرکز فدرال تأخیر موتورولا و برادکام را توجیه کرد و هیچ گونه محرومیت یا چشم پوشی پیدا نکرد. به طور خاص، دادگاه اشاره کرد که اگرچه تصمیم اپل نهایی بود، اما نهایی نبود. برای ضمیمه منع موضوع، دعوای اصلی باید «نهایی» باشد، که عموماً به این م،ی است که دادگاه منطقه در مورد همه موضوعات پرونده به رأی نهایی رسیده است. اما، دایره فدرال در اینجا معتقد بود که هیچ تسخیری وجود ندارد مگر اینکه مورد اول چیزی باشد که من آن را نهایی نهایی می‌نامم – نه تنها به قضاوت نهایی رسید، بلکه تمام درخواست‌های تجدیدنظر مستقیم را نیز به پایان رساند. این مرحله اضافی برای این مورد مهم است زیرا سیب تجدید نظر هنوز در انتظار بود موتورولا/برادکام دادگاه منطقه در حال تصمیم گیری در مورد آن موارد بود. مدار فدرال خاطرنشان کرد: «دلایل قوی سیاستی که از عدم توقیف معافیت وثیقه حمایت می‌کند، زم، که این استدلال برای اولین بار پس از پایان فرآیند تجدیدنظر در پرونده انحصاری مطرح شد، و ما نتیجه می‌گیریم که ضبط در اینجا من، نیست.»

در مورد چشم پوشی بر اساس بی،ه “ا،ام آور” موتورولا، مرکز فدرال به این نتیجه رسید که هدف از این بی،ه به جای ا،ام آور بودن به ،وان یک موضوع منع، به تصمیم گیری خیره و سابقه ا،ام آور است.

در نهایت، دادگاه همچنین بی،ه‌ای صادر کرد که – حتی اگر تأخیر غیر موجهی وجود داشته باشد، دادگاه اختیار دارد که این توقیف را توجیه کند. “[W]این اختیار را دارم که هرگونه توقیف را معذور کنم.» شناسه. به نظر می‌رسد که این ادعای دادگاه اغراق‌آمیز باشد، زیرا دادگاه استینافی که رد یا معافیت را توجیه می‌کند، باید شرایط را قبل از حرکت به جلو در نظر بگیرد.

محاسن منع موضوع: از نظر ماهیت، به نظر می رسد یک مورد نسبتاً باز و بسته از منع موضوع باشد:

1. همین مسئله: موضوع پروانه و رای غیرقانونی ناشی از آن در مورد اول مورد رسیدگی قرار گرفت.سیب) و همین موضوع اکنون در مورد دوم مطرح است (موتورولا).
2. در واقع مورد دعوا: این موضوع در واقع در دعوا مطرح شد سیب.
3. مشروط به قضاوت معتبر و نهایی: سیب دادگاه منطقه به درستی حکم نهایی را وارد کرد (و در دادگاه تجدید نظر لغو نشد).
4. ضروری است: موضوع مجوز/موضوع برای قضاوت اپل ضروری بود.

استوپل وثیقه سنتی دارای قاعده طرفین مشابه بود، طرفین در مورد اول مانند مورد دوم هستند. در سال 1979 خود جوراب بافی پارکلین با تصمیم دادگاه عالی، در را به روی «ممانعت از موضوع غیرمتقابل» باز کرد که به غیرطرفین اجازه می‌دهد تا از قید وثیقه خود دفاع کنند. قاعده جدید یک قاعده هم حزبی است و مفرد است تا جمع; نتیجه این است که منع موضوع می تواند اعمال شود تا زم، که طرفی که علیه او منع موضوع غیرمتقابل استناد می شود، یکی از طرفین دادرسی قبلی بوده است که قبلاً همان موضوع را تصمیم گرفته است. در اینجا، Uniloc یکی از طرفین پرونده اول بود، و estopel علیه Uniloc در مورد دوم اعمال می‌شود – بنابراین این با قانون هم‌طرف مطابقت دارد. دادگاه ها بین منع موضوع دفاعی و غیرمتقابل تهاجمی تمایز قائل می شوند. در سناریوی تهاجمی نسبت به اعمال منع موضوع مقاومت بیشتری نشان می دهد. در اینجا، این مانع ماهیت ت،عی دارد – موتورولا از این دکترین به ،وان دفاعی در برابر ادعای نقض Uniloc استفاده می‌کند. با مجموع همه اینها، دادگاه تجدیدنظر به راحتی به این نتیجه رسید که منتفی اعمال می شود و بنابراین متهمان باید خود به خود در موضوع ایستادگی پیروز شوند.

دو جنبه از این قضیه باعث ناراحتی من می شود. بخش اول یکی از ویژگی‌های زیربنایی منع موضوع است – که گاهی دادگاه اول به پاسخ اشتباه می‌رسد و باز هم منع موضوع می‌تواند اعمال شود. در اینجا، پاسخ اشتباه تقویت می شود، زیرا این یک تصمیم قانون اساسی است که شاکی را سلب می کند. دوم، و شاید مهمتر از آن، این است که دادگاه استیناف از یک قانون اساسی که اعمال ممنوعیت وثیقه را برای انجام یک بی عدالتی منع می کند، چشم پوشی می کند. به عقیده خود، مدار فدرال مکرراً از رایت و می، استناد کرد، اما کل آن بخش از رساله را نادیده گرفت. در اینجا، خطای ظاهری Uniloc حل و فصل شد سیب درخواست. البته، این یک مناقشه جه، بود که شامل بسیاری از اختراعات دیگر بود. اما، در زمان سیب حل و فصل، دادگاه دلاور قبلاً تصمیمات خود را در دو پرونده بعدی صادر کرده بود و با وجود فرصت کامل، هیچ چیز در هیچ یک از آن موارد نشان نمی داد که سیب تصمیم دادگاه منطقه‌ای می‌تواند تأثیری بر کنار گذاشتن وثیقه داشته باشد. برای من روشن نیست که این ملاحظات برای تغییر نتیجه کافی است، اما به نظر می رسد دادگاه حداقل باید به مسائل رسیدگی می کرد.