توقف دعاوی دادگاه منطقه در انتظار تجدیدنظر در مورد تصمیمات حقوق مالکیت حقوق بشر

توسط دنیس کراچ

قانون اختراعات آمریکا (AIA) رقص ظریفی را بین دعوای دادگاه منطقه و رسیدگی های بازبینی بین طرفی (IPR) ایجاد کرد. صاحبان پتنت اغلب قبل از قو،ن PTAB در مورد اعتبار برای محاکمه رقابت می کنند، در حالی که نقض کنندگان متهم معمولاً به دنبال اقامت در انتظار IPR هستند. مهلت قانونی یک ساله برای تصمیمات مکتوب نهایی حقوق مالکیت حقوقی، آرامشی را برای دادگاه های منطقه در نظر گرفتن اقامت فراهم می کند - این تاخیر، اگرچه قابل توجه است، حداقل محدود است. اما آنچه در ابتدا به ،وان یک جایگزین ساده برای دعوا در نظر گرفته شد، به یک فرآیند بالقوه چندین ساله تبدیل شده است، با تصمیمات مکتوب نهایی که اکنون با درخواست برای بازبینی مدیر USPTO و متعاقب آن درخواست تجدید نظر از مدار فدرال دنبال می شود. این تمدید ج، زم،، دادگاه ها را در موقعیت دشواری قرار می دهد، به ویژه در اوا، دادرسی دادگاه منطقه.

طومار اخیر مانداموس این تنش را برجسته می کند. در In re Viasat, Inc.، شماره 2025-110 (Fed. Cir. 17 Jan. 2025)قاضی آلبرایت اقدام غیرمعمولی را انجام داد که تنها چند روز قبل از محاکمه در پرونده ای که بررسی IPR خود را تکمیل کرده بود و در عوض منتظر بررسی تجدیدنظر مرکز فدرال بود، در یک پرونده ثبت اختراع باقی ماند. تصمیم IPR برخی از ادعاهای مطرح شده را لغو کرد، اما ادعای 16 را دست نخورده باقی گذاشت - و رقیب حق ثبت اختراع به مدار فدرال تجدید نظر کرد. پس از آن، دارنده اختراع، دعوی را محدود کرد تا تنها بر آن ادعای باقی مانده تمرکز کند و از دادگاه خواست تا به محاکمه ادامه دهد. اکنون مدار فدرال از ایجاد مزاحمت برای ماندن از طریق مانداموس خودداری کرده است.