مقررات مربوط به وضعیت اضطراری ملی تحت قانون اساسی هند

فهرست مطالب
معرفی
اعلام وضعیت اضطراری ملی
وسعت یک وضعیت اضطراری ملی
لغو اعلام وضعیت اضطراری
پیامدهای مهم اعلام وضعیت اضطراری
قو،ن موردی مهم در مورد اعلام وضعیت اضطراری

معرفی

طبق قانون اساسی هند سه نوع وضعیت اضطراری وجود دارد:

• اورژانس ملی
• ش،ت دستگاه قانون اساسی در ایالت ها
• اورژانس مالی

،مت هجدهم قانون اساسی هند با مقررات اضطراری سروکار دارد. مطابق با ماده 352در صورتی که رئیس جمهور پس از دریافت توصیه کتبی از سوی شورای وزیران متقاعد شود که یک وضعیت اضطراری جدی ایجاد شده است که امنیت هند یا هر یک از مناطق آن را تهدید می کند، رئیس جمهور مجاز است یک حکم صادر کند. اعلام وضعیت اضطراری بر اساس دلایل زیر.

1. جنگ
2. پرخاشگری خارجی: مفهوم تجاوز خارجی به اقدامات تجاوزکارانه یا رفتار خصمانه ای اشاره دارد که توسط یک ،ت یا موجودیت نسبت به ،ت دیگر آغاز می شود.
3. شورش مسلحانه: عمل شورش مسلحانه به استفاده سازمان یافته از زور توسط گروهی از افراد به قصد به چالش کشیدن امنیت کشور اشاره دارد.

اعلام وضعیت اضطراری ملی

• رئیس جمهور هند پس از دریافت توصیه کتبی از کابینه، این اختیار را دارد که وضعیت فوق العاده اعلام کند. این اعلامیه می تواند قبل از وقوع واقعی رویداد و یا در زمان معلق بودن آن صورت گیرد. تصمیم رئیس جمهور باید بر اساس ملاحظات عینی باشد و فقط در موارد شدید باید اعمال شود.
• در حالی که رئیس جمهور قدرت اعلام وضعیت اضطراری را دارد، قانون اساسی ایجاب می کند که این اعلامیه ظرف یک ماه از زمان صدور آن توسط هر دو مجلس تصویب شود. این مصوبه تضمین می‌کند که از اختیارات اضطراری سوء استفاده نشود و نظارت پارلمان حفظ شود.
• اصطلاح “رضایت” همانطور که در ماده 352، به رضایت شخصی رئیس جمهور مربوط نمی شود، بلکه به رضایت کابینه اشاره دارد.
• به جای تکیه صرفاً به توصیه نخست وزیر، همانطور که ایندیرا گاندی در ژوئن 1975 انجام داد، اکنون وظیفه رئیس جمهور این است که اعلام وضعیت فوق العاده را صرفاً بر اساس توصیه کتبی کابینه قرار دهد.
• اصطلاح «شورش مسلحانه» بوده است در قانون 44 اصلاحیه 1978 گنجانده شده است. اصطلاح “اختلال داخلی” جایگزین شده است. در سال 1975، نخست وزیر وقت، ایندیرا گاندی، بر اساس منطق آشفتگی داخلی، وضعیت فوق العاده اعلام کرد.
• رئیس جمهور این اختیار را دارد که قبل از شروع جنگ اعلامیه صادر کند. اگر متقاعد شود که خطر قریب الوقوع وجود دارد.

وسعت یک وضعیت اضطراری ملی

• توقف اعلام اضطرار طبق اصل 352 بعد از یک ماه اتفاق می افتد مگر اینکه مجلس تصویب کند.
• در صورتی که هر دو مجلس شورای اسلامی مصوبه ای را برای تصویب این اعلامیه به تصویب برسانند، این مصوبه به مدت شش ماه قابل اجرا خواهد بود.
• اگر مجلس مردم در حین اعلام وضعیت اضطراری منحل شود، شورای ،تی ابتدا باید این قط،امه را قبل از اجرایی شدن اعلامیه تصویب کند.
• توقف فعالیت پس از یک دوره 30 روزه از جلسه اولیه مجلس نمایندگان پس از تشکیل مجدد آن رخ می دهد.
• تصويب اين اعلاميه مست،م تصويب اكثريت ويژه است كه شامل اكثريت كل اعضاي هر مجلس و حداقل دو سوم اعضاي حاضر و شركت كننده در روند راي‌گيري هر مجلس است.
• قبل از اجرای اصلاحیه چهل و چهارم، مجلس می توانست با ا،ریت آرا قط،امه فوق را تصویب کند.

لغو اعلام وضعیت اضطراری

ابطال اعلامیه ماده 352 (7) و (8) مست،م اقدام رئیس جمهور مبنی بر لغو این اعلامیه در صورتی که مجلس ملت قط،امه ای مبنی بر عدم تایید آن را تصویب کند.

مطابق با بند 8 ماده 352در صورتی که حداقل یک دهم کل مجلس ملت اخطاریه ای را برای ابطال ارسال کنند:

1. در صورت تشکیل جلسه مجلس باید به رئیس مجلس اطلاع رس، شود.
2. در مقابل، اگر مجلس در جلسه نباشد، باید به رئیس جمهور ابلاغ شود. در هر دو حالت، رئیس یا رئیس جمهور باید ظرف 14 روز پس از دریافت اطلاعیه، جلسه ویژه مجلس را تشکیل دهند.

پیامدهای مهم tاو اعلام وضعیت اضطراری

• مطابق با بند الف ماده 353 طبق قانون اساسی، مقام اجرایی اتحادیه این اختیار را دارد که دستورالعمل هایی را در مورد نحوه اعمال اختیارات اجرایی خود به هر کشوری ارائه دهد.
• مطابق با بند ب ماده 353 طبق قانون اساسی، پارلمان این اختیار را دارد که قو،ن مربوط به موضوعاتی را که به طور خاص در فهرست اتحادیه ذکر نشده اند، وضع کند.
• اختیار اصلاح تخصیص درآمد بین اتحادیه و ایالت‌ها بر عهده مرکز است، همانطور که در این مقاله آمده است ماده 354.
• مطابق با بند 2 ماده 83 مشروط بر این است که در زمان وجود وضعیت اضطراری، مجلس صلاحیت تصویب قانونی برای تمدید دوره تصدی مجلس سفلی را برای حدا،ر یک سال در هر زمان دارد. با این حال، این تمدید نمی تواند از یک دوره شش ماهه پس از لغو وضعیت اضطراری تجاوز کند.
• مطابق با ماده 358در صورت برقراری وضعیت اضطراری به دلیل جنگ یا تجاوز خارجی، حق اساسی اعطا شده به موجب ماده 19 بدون نیاز به اقدام اضافی به حالت تعلیق در خواهد آمد.
• ماده 359 مقرر می دارد که استیفای سایر حقوق اساسی به جز تعلیق مواد 20 و 21 از طریق صدور اعلامیه ریاست جمهوری امکان پذیر است.

اذعان به این نکته حائز اهمیت است که برخلاف ماده 358، تعلیق حق مراجعه به دادگاه برای استیفای حقوق اساسی طبق ماده 359 یک فرآیند خودبخودی یا خودکار نیست. دستیابی به این امر تنها از طریق صدور بخشنامه ریاست جمهوری امکان پذیر است.

موارد مهم در اعلام وضعیت اضطراری

دادگاه عالی هند قدرت بررسی اعتبار اعلامیه وضعیت اضطراری ملی را دارد. دادگاه می تواند بررسی کند که آیا رضایت رئیس جمهور در مورد وجود وضعیت اضطراری بر اساس مطالب مربوطه است یا خودسرانه است. بازنگری قضایی تضمین می کند که از اختیارات اضطراری سوء استفاده نمی شود و پادمان های قانون اساسی رعایت می شود.

Miverva Mills v. Union of India (1980)

اعلام وضعیت اضطراری ملی مشمول بازنگری قضایی نیست که توسط قانون اصلاحی سی و هشتم در سال 1975 برشمرده شده است. این بند بعداً توسط قانون اصلاحیه 44 در سال 1978 حذف شد. دیوان عالی در مورد Minerva Mills (1980) حکم داد که اعلامیه اضطراری ملی ممکن است در دادگاه به دلیل تخلف یا اینکه بر اساس عوامل کاملاً نامرتبط و غیرمرتبط بوده است، مورد اعتراض قرار گیرد.

ADM Jabalpur v. شیواکانت شوکلا

پرونده ADM Jabalpur v. S،akant Shukla معمولاً به ،وان پرونده Habeas Corpus نامیده می شود. قبل از اجرای قانون چهل و چهارمین اصلاحیه، دیوان عالی کشور تعیین کرده بود که افراد از حق قانونی برای مراجعه به دیوان برای اجرای حقوق اساسی در صورت اعلام وضعیت اضطراری برخوردار نیستند.

پس از اجرای قانون چهل و چهارمین اصلاحیه، مشخص شد که افراد حتی در شرایطی که وضعیت اضطراری وجود دارد، حق مراجعه به دیوان عالی کشور به منظور حمایت و استیفای حقوق اساسی مندرج در مواد 20 و 21 را دارند. اعلام شده است.