اوباش رسانه تایببی را روشن می کند – جاناتان تورلی

زم، بود که افشای یک کانال پشتیبان برای سانسور با انگیزه سیاسی تحسین گسترده ای را به همراه داشت و خواستار دریافت جوایز شد. این زمان آن زمان نیست. فقط از مت طیبی بپرسید.

هیچ ، پیشنهاد نمی کند که نیویورک پست باید جایزه پولیتزر را برای مبارزه طول، خود برای اثبات حقیقت در مورد لپ تاپ هانتر بایدن دریافت کند. علیرغم اتحاد ا،ر رسانه ها و تشکیلات سیاسی علیه آن، نیویورک پست با سانسور و حملات بی امان مبارزه کرد تا این عملیات گسترده نفوذ نفوذ را آشکار کند. (البته، نیویورک تایمز و واشنگتن پست می توانند نگه دارند جوایز پولیتزر برای گزارش در مورد ادعاهای تب، روسی که توسط کمپین کلینتون ایجاد شده و مطرح شده است).

در مورد رو،مه نگار مت طیبی، تحلیل او از هزاران سند با کمپین استاندارد زمین سوخته خبرنگاران و کارشناسان لیبرال مواجه شده است.

همانطور که در ستون تپه امروز، این روگرفت اسناد آنچه را که مدتها مورد سوءظن بود تأیید کرد: بایدن و مقامات حزب دموکرات موفق شدند توییتر را وادار کنند تا داستان نیویورک پست را مسدود کند و ،، را که حتی سعی ،د قبل از انتخابات بازتوییت کنند یا به آن پیوند دهند، تعلیق کند.

من تکرار نمی کنم محتوای آن ایمیل ها در مورد اینکه توییتر چگونه خواسته‌های کمپین بایدن و DNC را برای سانسور «بررسی کرد». ماسک این ماده را به طیبی داد تا رکورد حجیم را ،یب کند. آن زمان بود که فلش ماب رسانه ای آشنا شکل گرفت.

بن کالینز، خبرنگار NBC در توییتر به تایبی حمله کرد و گفت: «تصور کنید همه چیز را دور بیندازید تا انجام دهید. کار روابط عمومی برای ثروتمندترین فرد در جهان. *** تحقیرآمیز.»

وجهات علی، یکی از همکاران نیویورک تایمز نیز به طیبی حمله کرد:

«مت طیبی… چه سقوط غم انگیز و شرم آوری. ،م می خورم، بچه ها، او کار خوبی انجام داد. باید یک داستان هشدار دهنده برای همه باشد. فروختن روحت برای ثروتمندترین ناسیونالیست سفید پوست روی زمین. خب، حدس می‌زنم تا آ، عمرش خوب بخورد. اما ارزشش را دارد؟”

بنابراین سقوط طیبی به ،وان یک نویسنده به دلیل نقش او در افشای یک سیستم سانسور گسترده است که به دستور یا دستور یک حزب سیاسی و یک خانواده سیاسی عمل می کند. او «شرم‌آور» است، زیرا پیشنهاد می‌کند رسانه‌ها و شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی نباید داست، درباره یک طرح دست‌فروشی با نفوذ چند میلیون دلاری که توسط خانواده بایدن اداره می‌شود، سانسور می‌،د.

به قول علی طیبی در چنین رسوایی تنها نیست. او نیز دارد حمله کرد باری وایس، نویسنده سابق نیویورک تایمز، از جمله به دلیل اظهاراتش مبنی بر اینکه از بیماری همه گیر خسته شده و به نوعی نژادپرست است. (“این نشان دهنده ظلم آمریکاست، درست است؟… ما همچنین ظلم، برتری سفیدپوستان، زن ستیزی داشته ایم. آمریکا می گوید برو و بمیر، اما فقط روی چمن من نرو.”)

البته ممکن است علی در مورد آنچه امروز برای پذیرفته شدن به ،وان یک رو،مه نگار لازم است درست باشد. طیبی در حال حاضر در مقابل علی، که به طور معمول برای نشریاتی مانند نیویورک تایمز و دیلی بیست دعوت می‌شود، علی‌رغم جنجال‌های فراو، بنویسد.

در یک ستون، علی پیشنهاد کرد رای دهندگان سفیدپوست جمهوری خواه ترجیح می دهند خانه های خود را به آتش بکشند سپس به یکی از اعضای اقلیت اجاره داد و آنها را با تروریست های القاعده در پرواز 93 مقایسه کرد. سپس ا،ر آنها را به ،وان «گمشده» نوشت. این یک صدای مرگبار طول،، زشت و خشن یک فرقه مرگ خواهد بود.»

در دنیای امروز، نیویورک تایمز سناتور تام کاتن را به دلیل دیدگاهش در مورد استفاده از ارتش برای سرکوب اعتراضات خشونت آمیز ممنوع می کند، اما علی را منتشر می کند که به مردم گفت “وقت خود را برای ارتباط با رای دهندگان ترامپ مانند من تلف نکنید.”

ظاهراً “دست دراز ،” به این م،ی است که آنها را نژادپرستان خشنی بنامیم که به کابین هواپیما حمله می کنند. این مدل رو،مه نگاری و تفسیر واقعی است، نه برخی رو،مه نگاران که سیستم سانسور سیاسی را در رسانه های اجتماعی شرح می دهند.

ا،ر منتقدان مانند مهدی حسن مجری MSNBC به ماسک یا طیبی حمله ،د و در عین حال هیچ بحثی در مورد جزئیات این اسناد را حذف ،د. حسن به سادگی اعلام کرد که شفافیت کامل دستور ماسک تنها یکی از آن «روایت های برهنه و بدبینانه جناح راست است. . . اما مطمئنا، لپ تاپ! لپ تاپ! لپ تاپ!”